Hoe kies je het frequentiebereik van de luidspreker?
In dit hoofdstuk wordt voornamelijk gesproken over de belangrijke parameter van het frequentiebereik. Is hoe groter het frequentiebereik, hoe beter? Is er iets speciaals op te merken aan deze parameter? In hoeverre en welk bereik is een goed geluid?
- Begrijp eerst de definitie van frequentierespons.
De frequentierespons wordt ook wel de responscurve genoemd, die in de elektronica wordt gebruikt om het verschil in verwerkingsvermogen van een instrument voor signalen van verschillende frequenties te beschrijven. Het verwijst naar de curve van versterking versus frequentie. Alle audioapparatuur of dragers (een object dat geluidssignalen opneemt) Elk heeft zijn frequentieresponscurve. Het frequentieresponsbereik verwijst naar het frequentiebereik dat het audiosysteem kan afspelen, dat wil zeggen van de laagste effectieve afspeelfrequentie tot de hoogste effectieve afspeelfrequentie. Neem bijvoorbeeld een full-range luidspreker met een frequentiebereik van 80-18000 Hz, de laagste afspeelfrequentie is 80 Hz en de hoogste afspeelfrequentie is 18000 Hz. dit bereik kan niet worden gereproduceerd. Omgezet naar geluid om door ons gehoord te worden.
- Het frequentiebereik is een belangrijke parameter van de luidspreker.
Omdat onze vereisten voor audioluidsprekers vaak zijn onderverdeeld in drie frequentiebanden: de hoge tonen moeten helder en scherp zijn, de middentonen warm en vol en de bas schokkend en opzwepend. Het geluidsbereik dat door het menselijk oor kan worden gehoord, is van 20 Hz tot 20000 Hz. Hoge en lage tonen, om meer timbre en details van muziek en films te herstellen, moet het frequentieresponsbereik groot genoeg zijn, dicht bij of zelfs groter dan het hoorbare bereik van het menselijk oor. Vanuit dit perspectief geldt: hoe groter het frequentiebereik, hoe beter
Bovendien is het frequentieresponsbereik groter en kan het audiosysteem meer elektrische signalen verwerken en omzetten in geluid, waardoor de geleidelijke schade aan apparatuur wordt voorkomen die wordt veroorzaakt door overmatige elektrische energie die wordt omgezet in warmte.
- De waarde is erg belangrijk, maar de fout is kritieker.
Hoe breder het frequentiebereik, hoe groter het geluidsbereik dat kan worden afgespeeld, wat natuurlijk beter is voor het audiosysteem. Maar alleen focussen op het frequentiebereik is niet genoeg, de frequentiefout is ook een sleutelwaarde. Hoe kleiner de fout is, hoe nauwkeuriger het weergegeven frequentiebereik zal zijn. Als de fout te groot is (meer dan 3 decibel), zelfs als het frequentiebereik zo breed is als 20-20 kHz, heeft dit geen praktisch effect.
4. Hoe groot is het werkelijke frequentiebereik?
Frequentiebereik is een bereik. Hoe lager de ondergrens, hoe beter, bij voorkeur niet hoger dan 20 Hz; hoe hoger de bovengrens, hoe beter, bij voorkeur niet lager dan 20 kHz. Hoe lager de decibelwaarde van de frequentierespons, hoe lager de vervorming van de luidspreker en hoe hoger de afspeelprestaties. Integendeel, de vervorming wordt groter en het afspeeleffect wordt slechter. In werkelijkheid is het beter als de treble-frequentie van de full-range audio 18k-20kHz kan bereiken, en het kan de treble-details beter voelen als het 20K of meer bereikt.
Over het algemeen geldt: hoe groter het frequentiebereik, hoe beter spreker effect. We moeten echter ook op de fout letten, en de fout zo klein als 3 decibel kan een betere kwaliteit bereiken.
